افسوس بر آن عمر گرامی که هدر شد

آن معبد رویایی من زیر و زبر شد

دردا که تو مرد سفر عشق نبودی

افسوس دل غافل من بی خبر شد

افسوس ، افسوس ، افسوس ، افسوس

روزی که دل عاشق من تازه نفس بود

در چشم از هر دو جهان عشق تو بس بود

حسرت به کف آورد و به خورشید نظر داشت

بیچاره عقابی که گرفتار قفس بود

افسوس ، افسوس ، افسوس ، افسوس

سلام ای چلچراغ قطره های اشک نومیدی

سلام ای غم که جای تنگ این دل را پسندیدی

بیا تا پر بگیرد از دل من جغد این کابوس

بیا و در کتاب خاطرات من بخوان افسوس

افسوس ، افسوس ، افسوس ، افسوس

¤ نویسنده:افسوس